Dwie natury cz. 6
Zadajmy sobie jeszcze jedno pytanie. Jakie są przejawy natury Jakuba? Przeanalizujmy charakter Jakuba pod kątem wyborów dokonywanych w naszym życiu. To, co dostrzeżemy w historii Jakuba i Ezawa jest dla naszego pouczenia. Pisze o tym Paweł w Liście do Rzymian 15,4: „Cokolwiek bowiem przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism nadzieję mieli”. Pan Bóg wybrał i przemienił charakter Jakuba, dostrzegając w nim większy potencjał duchowy niż u Ezawa. Pan Bóg patrzy na serce. Życie Jakuba, mimo różnych jego etapów jest dla nas wielkim wzorem. Bóg zaakceptował jego przemianę i przyznał się do świadectwa jego życia. Przedstawiając SWOJE IMIĘ mówił: ''Ja Jestem Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba''. Wiem, że jeszcze ''trochę czasu'' minie, zanim Pan Bóg w cudowny sposób osiągnie we mnie przemieniony charakter Jakuba, który jest typem Chrystusa. Ale ja wierzę w cuda. Natura Jakuba pozwala nie patrzeć na to, co pomyślą o nas inni. Ludzie z przemienionym charakterem Jakuba mają wzrok utkwiony tylko w Chrystusie. Nie można żyć na ''dwa fronty''. Albo wybieramy naturę Jakuba, albo naturę Ezawa. W rodzinie Izaaka i Rebeki nie było trzeciego dziecka. Nie ma więc pośredniego wyboru dla nas. Życie człowieka z dwiema naturami docelowo nie jest możliwe w prawdziwym chrześcijaństwie. Jedna z nich musi ostatecznie zwyciężyć drugą. Jakub wolał zaspokoić głód Bożej obecności w swoim życiu. Dzięki temu zyskał Boże wybranie, czy jak kto woli – namaszczenie. Ezaw lekkomyślnie to utracił.
''Dzisiejsi Jakubowie'' wolą nie tracić czasu na oglądanie telewizji, czy internetu. Wybierają osobiste i społeczne życie w Bożej obecności. Pan Bóg dał nam wolną wolę. To prawda, że zdrowy rozsądek wystarczy, żeby wiedzieć, kiedy wyłączyć telewizor, czy komputer. Jeżeli jednak mamy poczucie, że te urządzenia są złodziejami naszego czasu dla Boga, to Biblia mówi bardzo wyraźnie w 1. Liście do Tesaloniczan 5,22: „Od wszelkiego rodzaju zła z dala się trzymajcie”. Ludzie z charakterem Jakuba wolą trzymać się z dala od wszystkiego, co może zasmucić Ducha Świętego, czy wręcz ''gasić ducha'' w ich życiu. Wiedzą, że bez BOŻEJ ŁASKI i MOCY, prędzej czy później staną się tacy sami jak ''dzisiejsi Ezawowie''. Pan Bóg docenia naszą determinację w szukaniu JEGO błogosławieństwa. Jednak musimy liczyć się z Bożą korektą, która uchroni nas od zbytniego zaufania we własne siły. W historii Jakuba czytamy dalej w 1. Księdze Mojżeszowej 32,24-25: „Jakub zaś pozostał sam. I mocował się z nim pewien mąż aż do wzejścia zorzy. A gdy widział, że go nie przemoże, uderzył go w staw biodrowy i zwichnął staw biodrowy Jakuba, gdy się z nim mocował”. Wielu zaczyna swoje życie chrześcijańskie jak Jakub, jednak mogą skończyć jak Ezaw. Początkowa gorliwość dla Chrystusa z czasem przygasa. W życiu z Bogiem ważne jest rozpoczynanie jak Jakub. Jednak jeszcze ważniejsze jest życie w zwycięstwie tak, jak Jakub. W rozmowie z faraonem pod koniec ziemskiego etapu swojego życia, Jakub powiedział w 1. Księdze Mojżeszowej 47,9: „Czas mojego pielgrzymowania wynosi sto trzydzieści lat. Krótki i zły był czas życia mojego i nie dosięgnął lat życia ojców moich w czasie ich pielgrzymowania”. Jakub miał świadomość zbyt długiego czasu życia o własnych siłach i w związku z tym zbyt krótkiego czasu życia w wierze i posłuszeństwie Bogu, w porównaniu ze swoim ojcem, Izaakiem i dziadkiem, Abrahamem. Jednak w końcu wykazał się determinacją i poddał się przemianie dzięki BOŻEJ ŁASCE. Każda przemiana w naszym życiu wynika z działania BOŻEJ ŁASKI w nas i nigdy nie jest za późno na podjęcie decyzji bezwarunkowego podporządkowania się Panu Bogu. Wszelkie przemiany charakteru oparte na własnych siłach szybko nas męczą i dają poczucie straconego czasu.
Jakub miał bardzo duże wsparcie w swojej żonie Racheli. Ezaw wybierając dobrowolne oddalanie od Bożej rodziny nie miał takiego wsparcia. W 1. Księdze Mojżeszowej 26,34-35 czytamy: „A gdy Ezaw miał czterdzieści lat, pojął za żonę Judytę, córkę Beeriego, Chetyty, i Basemat, córkę Chetyty Elona. Były one powodem trosk dla Izaaka i Rebeki”. Jakub wybrał żonę według Bożych zasad i Pan Bóg pobłogosławił ten związek. Rachela od początku dokonywała dojrzałych duchowych wyborów. Przeciwstawiła się bałwochwalstwu swojego ojca Labana, zabierając mu jego ''bożki domowe''. Wybierając podporządkowanie się Bogu Jakuba naraziła się na demoniczny opór demonstrujący się gniewem swojego ojca. Dla odróżnienia, żony Ezawa utwierdzały go w wyborze niezależności i odwodziły go od Bożej woli. Były powodem trosk dla jego rodziców. Wspaniale jest mieć przekonanie, że nasze wybory i działania są w pełni zgodne z wolą Bożą dla naszego życia. Wspaniale jest też widzieć, że w naszych rodzinach dokonał się właściwy przekaz duchowego dziedzictwa dla naszych dzieci. W dynastii Abrahama przekazywanie dziedzictwa duchowego było wyraźne w kolejnych pokoleniach. Jakub przejął je po Izaaku, ponieważ bardzo zależało mu na otrzymaniu tego dziedzictwa. W czasie, gdy mieszkał w namiotach doświadczał życia rodzinnego w Bożym błogosławieństwie. W przejmowaniu dziedzictwa duchowego wspierała go jego żona Rachela. W odróżnieniu od Ezawa, Jakub potrafił docenić wartość Bożego wybrania i błogosławieństwa. W tym samym czasie, kiedy Ezaw pielęgnował swoją niezależność na polowaniach, Jakub szukał Bożej obecności w namiocie. Dobrze jest przebywać w Bożej obecności, będąc mężem spokojnym. Pisze o tym Boży prorok w Księdze Jeremiasza 17,7: „Błogosławiony mąż, który polega na Panu, którego ufnością jest Pan!”. Dzisiaj w Polsce mamy czas spokoju, pomimo że czasem wydaje nam się, iż tak nie jest. Niepokój znajdują ci, którzy go szukają. Społeczności chrześcijańskie mogą się zgromadzać bez żadnych ograniczeń. Także bez żadnego limitu możemy przebywać w Bożej obecności w naszych osobistych namiotach modlitwy. Wystarczy tylko praktycznie realizować pragnienie przebywania w Bożej obecności w swoim życiu. Jednak ten spokojny czas może się zakończyć. Wykorzystajmy go i poddajmy się przemianie naszego charakteru na Chrystusowy.
Dalszy ciąg w części 7.
Bogdan Podlecki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz