Boży
sąd nad wierzącymi cz. 3
Biblia mówi o osądzeniu wierzących w momencie powtórnego przyjścia Pana Jezusa Chrystusa, jako o czymś bardzo znaczącym w kilku aspektach ''straty''. Po pierwsze w kontekście częściowej utraty duchowego dorobku życia chrześcijańskiego. Czytamy o tym w 2. Liście Jana 1,7: „Bo wyszło na świat wielu zwodzicieli, którzy nie chcą uznać, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele. Taki jest zwodzicielem i antychrystem. Miejcie się na baczności, abyście nie utracili tego, nad czym pracowaliśmy, lecz abyście pełną zapłatę otrzymali”. Drugim aspektem może być zawstydzenie przed Panem Jezusem Chrystusem z powodu braku wytrwałości. Pisze o tym apostoł w 1. Liście Jana 2,28-29: „A teraz, dzieci, trwajcie w nim, abyśmy, gdy się objawi, mogli śmiało stanąć przed nim i nie zostali zawstydzeni przy przyjściu jego. Jeżeli wiecie, że jest sprawiedliwy, wiedzcie też, że każdy, kto postępuje sprawiedliwie, z niego się narodził”. Wreszcie trzecim aspektem może być całkowita utrata tego, co budowaliśmy na niewłaściwym fundamencie, czyli w naszym życiu ''poza Chrystusem''. Pisze o tym Paweł w cytowanym już wcześniej fragmencie z 1. Listu do Koryntian 3,14-15. Jednak jest dobra nowina dla wszystkich szczerze wierzących. Jeżeli Chrystus jest naszym rzeczywistym Panem i Zbawicielem, to będziemy przez NIEGO osądzeni, ale nie ma dla nas wyroku potępienia. Istotna jest tu kolejność. Chrystus najpierw musi stać się naszym PANEM, by mógł być naszym ZBAWICIELEM.
Całe nauczanie Biblii wyraźnie wskazuje na to, że ważnym aspektem Bożego sądu nad wierzącymi jest ujawnienie wszystkich popełnionych uczynków. Możemy ukryć coś przed innymi ludźmi. Możemy nawet ''ukrywać coś'' przed samym sobą. Jednak przed Panem Bogiem niczego nie ukryjemy. Apostoł Paweł wyraźnie pisze o tym w 2. Liście do Koryntian 5,10: „Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe”. Grecki wyraz "fanereo", który jest przetłumaczony w tym fragmencie jako: "stanąć przed", oznacza dosłownie: "ujawnić się w pełni publicznie". Biblia mówi, że wszystkie aspekty naszego życia będą ujawnione i osądzone. Poniżej kilka wymienionych w Biblii sfer życia podlegających Bożemu osądowi wraz z biblijnymi odnośnikami.
1. Ukryte uczynki.
(Księga Kaznodziei Salomona 12,14): „Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajną - czy dobrą, czy złą”.
(Ewangelia Marka 4,22): „Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione i nic nie pozostało utajone, co by nie wyszło na jaw”.
(List do Rzymian 2,16): „będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa”.
2. Opór w poddaniu się przemianie charakteru.
(List do Rzymian 2,5-11): „Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez trwanie w dobrym uczynku dążą do chwały i czci, i nieśmiertelności, da żywot wieczny; tych zaś, którzy o uznanie dla siebie zabiegają i sprzeciwiają się prawdzie, a hołdują nieprawości, spotka gniew i pomsta. Tak, utrapienie i ucisk spadnie na duszę każdego człowieka, który popełnia złe, najprzód Żyda, potem i Greka, a chwała i cześć, i pokój każdemu, który czyni dobrze, najpierw Żydowi, a potem i Grekowi. Albowiem u Boga nie ma względu na osobę”.
3. Wypowiedziane i niewypowiedziane słowa.
(Ewangelia Mateusza 12,36-37): „A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu. Albowiem na podstawie słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony”.
4. Dobre uczynki.
(List do Efezjan 6,8): „Wiedząc, że każdy, czy niewolnik, czy wolny, otrzyma od Pana zapłatę za to, co dobrego uczyni”.
5. Motywacje i nastawienie w każdej sytuacji.
(1. List do Koryntian 4,5): „Przeto nie sądźcie przed czasem, dopóki nie przyjdzie Pan, który ujawni to, co ukryte w ciemności, i objawi zamysły serc; a wtedy każdy otrzyma pochwałę od Boga”.
6. Osobiste i społeczne życie chrześcijańskie, w tym praca i służba.
(1. List do Koryntian 3,11-13): „Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus. A czy ktoś na tym fundamencie wznosi budowę ze złota, srebra, drogich kamieni, z drzewa, siana, słomy, to wyjdzie na jaw w jego dziele; dzień sądny bowiem to pokaże, gdyż w ogniu się objawi, a jakie jest dzieło każdego, wypróbuje ogień”.
Dalszy ciąg w części 4.
Bogdan Podlecki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz