Jedność w KPJCH cz. 4
Uwaga wstępna – rozszyfrowanie skrótu KPJCH jest na początku 1. części artykułu.
Trzecie pytanie z cyklu ''jedność w lokalnej społeczności'': Czy odróżniamy napominanie i wspieranie się od krytykanctwa i plotkowania?
Wspierajmy się, a nie krytykujmy. Zawsze łatwiej jest stanąć z boku i przyglądać się tym, którzy służą, niż samemu zaangażować się i mieć swój wkład w skuteczne działanie lokalnej społeczności. Jednak najwięcej problemów powodujących różnice, a nawet podziały pojawia się, gdy zaczynamy krytykować, nawet w tzw. ''dobrej wierze'' to, co robią inni wierzący. Pan Bóg przestrzega nas przed krytykowaniem, porównywaniem i osądzaniem innych wierzących. Spośród wielu biblijnych fragmentów przypomnijmy sobie pięć.
1. List do Rzymian 1,13: „Przeto nie osądzajmy już jedni drugich, ale raczej baczcie, aby nie dawać bratu powodu do upadku lub zgorszenia”.
2. List Jakuba 4,11: „Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia lub osądza brata swego, obmawia zakon i osądza zakon; jeżeli zaś osądzasz zakon, nie jesteś wykonawcą zakonu, lecz sędzią”.
3. List Jakuba 5,9: „Nie narzekajcie, bracia, jedni na drugich, abyście nie byli sądzeni; oto sędzia już u drzwi stoi”.
4. List do Efezjan 4,29: „Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają”.
5. Ewangelia Mateusza 5,9: „Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą nazwani”.
Kiedy krytykujemy to, co w dobrej wierze robi inny wierzący, to wchodzimy w Boże kompetencje osądzania. Pisze o tym apostoł Paweł w Liście do Rzymian 14,4: „Kimże ty jesteś, że osądzasz cudzego sługę? Czy stoi, czy pada, do pana swego należy; ostoi się jednak, bo Pan ma moc podtrzymać go”. Wyraźne ostrzeżenie znajdujemy także w 10.-12. wierszu tego samego rozdziału: „Ty zaś czemu osądzasz swego brata? Albo i ty, czemu pogardzasz swoim bratem? Wszak wszyscy staniemy przed sądem Bożym. Bo napisano: Jakom żyw, mówi Pan, ugnie się przede mną wszelkie kolano i wszelki język wyznawać będzie Boga. Tak więc każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu”.
Pan Bóg wyraźnie przestrzega nas przed poddawaniem się pod kontrolę ''duchowi krytykanctwa'', którego działanie jest jedną z głównym przyczyn rozbicia jedności. Kiedy krytykujemy, to prawie zawsze ujawnia się nasza pycha i zagubienie, ponieważ tracimy wtedy społeczność z Bogiem i narażamy się na Boży osąd. Największym krytykantem i oskarżycielem jest szatan. Kiedy jednak my zajmujemy się krytykanctwem, to robimy mu dobrą przysługę. Każda chwila, którą spędzamy na porównywaniu lub krytykowaniu innych wierzących jest czasem straconym dla budowania naszej jedności i społeczności z Bogiem. Czytamy o tym w Liście do Rzymian 14,19: „Dążmy więc do tego, co służy ku pokojowi i ku wzajemnemu zbudowaniu”. Nie czyhajmy na cudze błędy, bo sami też je popełniamy. Nie wyręczajmy oskarżyciela, czyli szatana w jego pracy, bo on nie omieszka nas wykorzystać w rozbiciu jedności naszej społeczności. Raczej utrzymujmy ze sobą dobre relacje. Niech to będą jednak szczere relacje. Starajmy się odróżniać i nie mylić dobrych i szczerych relacji ze sztucznymi i obłudnymi. One będą prędzej, czy później zweryfikowane. Paweł pisze do nas w Liście do Rzymian 12,9: „Miłość niech będzie nieobłudna. Brzydźcie się złem, trzymajcie się dobrego”. Nie wszyscy jednakowo musimy okazywać miłość ''członkowską'', czyli braterską, czy siostrzaną, ale na pewno wszyscy musimy się szanować. W następnym wersecie tego fragmentu czytamy: „Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku”.
Unikajmy plotek. Co to jest plotka? Jest to przekazywanie informacji negatywnej, zazwyczaj zawierającej ocenę osoby, w sytuacji, gdy dany problem nas bezpośrednio nie dotyczy i nie zajmujemy się osobiście jego rozwiązywaniem. Wszyscy wiemy, że rozpowszechnianie plotek jest złe, ale może nie wszyscy wiemy, że samo słuchanie plotek jest już złem, które może prowadzić do rozbijania jedności. Słuchanie plotek jest jak przyjęcie, czy kupienie skradzionych rzeczy. Takie paserstwo czyni nas współwinnymi kradzieży. Często bardzo trudno jest zdobyć się na odwagę, by przerwać komuś, kto w naszej obecności i często ''w tajemnicy'' zaczyna przekazywać ''ważną informację'', czyli plotkę. Wiedzmy o tym, że ludzie, którzy w naszej obecności przekazują niesprawdzoną informację, także za naszymi plecami mogą obmawiać nas. Pan Bóg nazywa takich ludzi przewrotnymi lub oszczercami. Czytamy o tym w Księdze Przypowieści Salomona 16,28-30: „Człowiek przewrotny wywołuje zwadę, a oszczerca skłóca ze sobą przyjaciół. Człowiek gwałtowny zwodzi swojego bliźniego i wprowadza go na niedobrą drogę. Kto przymruża oczy, ma przewrotne myśli, a kto zaciska wargi, ten już zło popełnił”. Biblia mówi wyraźnie o ludziach przynoszących i rozpowszechniających plotki w Liście Judy 1,19: „To są ci, którzy wywołują rozłamy, zmysłowi, nie mający Ducha”. Jednak jasno wynika, że takie zachowanie może być przyczyną zguby dla człowieka, który tak robi. Czytamy o tym w Księdze Przypowieści Salomona 17,4: „Złośnik zważa na złośliwe wargi, fałszywy słucha zgubnego języka”.
Znane są przypadki rozbijania społeczności lokalnych przez ''wilki'' z zewnątrz, ale Biblia także jednoznacznie przestrzega przed działaniem ''przebranych owieczek'' spośród danej społeczności. Apostoł Paweł ostrzega w Liście do Galacjan 5:,4-15: „Albowiem cały zakon streszcza się w tym jednym słowie, mianowicie w tym: Będziesz miłował bliźniego swego, jak siebie samego. Lecz jeśli jedni drugich kąsacie i pożeracie, baczcie, abyście jedni drugich nie strawili”. Biblia daje kilka jednoznacznych wskazówek, jak należy załatwiać sprawy w zakresie przekazywania informacji. Znajdujemy je np. w Księdze Przypowieści Salomona 25,9: „Załatw swoją sprawę ze swoim bliźnim, lecz nie wydawaj cudzej tajemnicy aby cię nie zelżył słuchający i nie przylgnęła do ciebie niesława”. Czytamy o tym także w 19. wersecie 20. rozdziału tej samej Księgi: „Kto jest gadułą, ten zdradza tajemnice, więc nie zadawaj się z plotkarzem”. Jednocześnie Biblia daje wskazówki, w jaki sposób szybko zakończyć konflikt w społeczności, który wyniknął na skutek rozprzestrzeniania się plotek. W Liście do Hebrajczyków 3,13 czytamy: „Ale napominajcie jedni drugich każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa "dzisiaj", aby nikt z was nie popadł w zatwardziałość przez oszustwo grzechu”. Dobrą i jednoznaczną wskazówkę znajdujemy także w Księdze Przypowieści Salomona 26,20: „Gdy nie ma drzewa, ogień gaśnie; gdy nie ma oszczercy, zwada ustaje”.
Dalszy ciąg w części 5.
Bogdan
Podlecki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz