Prawy chrześcijanin cz. 5
Istotnym elementem ''przymierza z Abrahamem'', a potwierdzonym w ''zakonie'' było obrzezanie cielesne męskich potomków. Czytamy o tym w 1. Księdze Mojżeszowej 17,10-13: „A to jest przymierze moje, przymierze między mną a wami i potomstwem twoim po tobie, którego macie dochować: obrzezany zostanie u was każdy mężczyzna. (…) I będzie przymierze moje na ciele waszym jako przymierze wieczne”. W ''Nowym Przymierzu'' odpowiednikiem jest ''duchowe obrzezanie''. Pisze o tym Paweł w Liście do Filipian 3,3: „My bowiem jesteśmy obrzezani, my, którzy czcimy Boga w duchu i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a w ciele ufności nie pokładamy”. Czytamy o tym także w Liście do Kolosan 2,11: „w Nim też zostaliście obrzezani obrzezką, dokonaną nie ręką ludzką, gdy wyzuliście się z grzesznego ciała ziemskiego; to jest obrzezanie Chrystusowe”. Także zasada obligatoryjnego obowiązywania PRAWA przez ''lud przymierza'' nie zmieniła się dzisiaj. Momentem, w którym zaczynamy należeć do LUDU NOWEGO PRZYMIERZA jest nasze nowo narodzenie. Od tego momentu Pan Jezus Chrystus nakłada na nas nowe standardy PRAWA MIŁOŚCI, które są kontynuacją, a nieraz i obostrzeniem DEKALOGU. Czytamy o tym w Ewangelii Mateusza 22,36-40: „Nauczycielu, które przykazanie jest największe? A On mu powiedział: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej. To jest największe i pierwsze przykazanie. A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy”. Jeszcze szczegółowiej przedstawił to Chrystusa w Ewangelii Mateusza 5:22-44: „A Ja wam powiadam, że każdy, kto się gniewa na brata swego, pójdzie pod sąd (…) a kto by rzekł: Głupcze, pójdzie w ogień piekielny (…) każdy kto patrzy na niewiastę i pożąda jej, już popełnił z nią cudzołóstwo w sercu swoim (…) każdy, kto opuszcza żonę swoją, wyjąwszy powód wszeteczeństwa, prowadzi ją do cudzołóstwa, a kto by opuszczoną poślubił, cudzołoży (…) abyście w ogóle nie przysięgali ani na niebo, gdyż jest tronem Boga (…) Nie sprzeciwiajcie się złemu, a jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. (…) Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują”.
Pomimo spójności i kontynuacji przesłania Starego i Nowego Testamentu, to jednak w tym pierwszym nastąpiło obnażenie ''cielesnego człowieka'' w przestrzeganiu BOŻEGO PRAWA. W odróżnieniu od ''Nowego Przymierza'', które kładzie akcent na BOŻĄ ŁASKĘ w życiu ''duchowego człowieka''. Poniżej pięć, moim zdaniem istotnych i rozróżniających myśli, które zebrałem na zasadzie kontrastu.
TESTAMENT PRAWA [zrób (zasłuż sobie)] – TESTAMENT ŁASKI [zrobione (wykonało się)].
1. Zbawienie jest zasługą w przestrzeganiu PRAWA (''czyń dobrze, a będziesz żył duchowo''). – Zbawienie jest z ŁASKI (''żyj w duchu, a będziesz dobrze czynił'').
2. Zapłatą za grzech jest śmierć. – Życie wieczne w Chrystusie jest darem Bożym.
3. Boże błogosławieństwo jest wynikiem posłuszeństwa. – Posłuszeństwo jest wynikiem BOŻEJ ŁASKI i błogosławieństwa.
4. Wypracowana świętość jest wymogiem (''przeklęty, kto nie wytrwa''). – Świętość jest wynikiem przyjęcia BOŻEJ ŁASKI (''błogosławiony ten, komu odpuszczono'').
5. Zasłużony odpoczynek jest po skończonej pracy (''sabat''). – Odpocznienie w Bogu może być od początku życia w duchu (''życie w wolności dzieci Bożych'').
Pan Bóg w każdym przymierzu pragnie objawiać SIEBIE. Można powiedzieć, że PRAWO zawsze objawia PRAWODAWCĘ. Zapowiedział to Boży prorok w Księdze Izajasza 33,22: „Bo Pan jest naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, Pan naszym królem: On nas wybawi”. Potwierdzenie tego mamy także w Liście Jakuba 4,12: „Jeden jest zakonodawca i sędzia, Ten, który może zbawić i zatracić”. PRAWO, które objawia ZAKONODAWCĘ jest więc w pełni natchnionym SŁOWEM BOŻYM, które zostało skierowane do ludzi w konkretnych celach. Czytamy o tym w 2. Liście do Tymoteusza 3,16-17: „Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany”. Wyraźne zalecenie skierowane do wszystkich chrześcijan znajdujemy w Liście do Kolosan 3,16: „Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich”.
Dalszy ciąg w części 6.
Bogdan Podlecki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz