poniedziałek, 28 sierpnia 2017

Dojrzałość w wytrwałości cz. 3

Dojrzałość w wytrwałości cz. 3

Biblia mówi o wytrwałości i cierpliwości w różnych kontekstach. Słowa "wytrwałość" i "cierpliwość" występują w połączeniach z innymi wyrazami, które nadają im specyficzne znaczenie w praktyce chrześcijańskiej. Omówimy trzy takie połączenia: "cierpliwość i ucisk", "wytrwałość i wiara" oraz "cierpliwość i nadzieja".

Pierwszym połączeniem jest "cierpliwość i ucisk". Czytamy o tym w Liście do Rzymian 5,1-4: Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu też mamy dostęp przez wiarę do tej łaski, w której stoimy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. A nie tylko to, chlubimy się też z ucisków, wiedząc, że ucisk wywołuje cierpliwość, a cierpliwość doświadczenie, doświadczenie zaś nadzieję. Prawdziwe chrześcijaństwo, to nie tylko oczekiwanie na nagrodę, ale także gotowość do ponoszenia kosztów. Jest to taka Boża szkoła cierpliwości w doświadczeniach, którą mamy szansę ukończyć tylko dzięki BOŻEJ ŁASCE i temu, że Pan Bóg wlał SWOJĄ MIŁOŚĆ w nasze serca. Wytrwałość chrześcijańska ściśle wiąże się z uznaniem Bożej suwerenności kosztem naszych indywidualnych oczekiwań. Cierpliwość w ucisku jest wielkim świadectwem dojrzałości w naszym osobistym, czy społecznym chrześcijaństwie. Próby wiary były, są obecnie i będą udziałem chrześcijan w świecie. Dotyczy to także świadectwa służby chrześcijańskiej. Czytamy o tym w 2. Liście do Koryntian 6,3-10: „Nie dajemy w niczym żadnego zgorszenia, aby służba nasza nie była zniesławiona, ale we wszystkim okazujemy się sługami Bożymi w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w potrzebach, w utrapieniach.

Drugim połączeniem jest "wytrwałość i wiara". W czasie wytrwałego znoszenia doświadczeń i ucisków wzrasta nasza wiara. Jednak warunkiem wzrostu jest właściwe zrozumienie znaczenia prób i doświadczeń. W Liście Jakuba 1,2-4 czytamy: „Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie, wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość, wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych braków. Nadrzędnym celem kształtowania cierpliwości jest wypróbowanie naszej wiary i szczerego wytrwania przy Chrystusie. Nie tylko modlitwa i nie tylko działania będą powodować, że będziemy nienaganni. To wytrwałość w znoszeniu przeciwności, doświadczeń i ucisków powoduje, że dzieło, które realizuje w nas Pan Bóg będzie doskonałe. Mówi o tym nasz doświadczony brat w Chrystusie, apostoł Jan w Księdze Objawienia 1,9: „Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie. Najlepszą motywację znajdujemy w słowach Pana Jezusa Chrystusa w Księdze Objawienia 3,10: „Ponieważ zachowałeś nakaz mój, by przy mnie wytrwać, przeto i Ja zachowam cię w godzinie próby, jaka przyjdzie na cały świat, by doświadczyć mieszkańców ziemi.

Trzecim połączeniem jest "cierpliwość i nadzieja". Znajdujemy je w Liście do Rzymian 5,3-5: „A nie tylko to, chlubimy się też z ucisków, wiedząc, że ucisk wywołuje cierpliwość, a cierpliwość doświadczenie, doświadczenie zaś nadzieję; a nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany. Jak widać w powyższym fragmencie, droga od "cierpliwości" do "nadziei" wiedzie przez "doświadczenie". Taka nadzieja nie ma nic wspólnego z popularnym przysłowiem: "nadzieja jest matką głupich". Nadzieja wzbudzona w nas na podstawie osobistego SŁOWA od Pana Boga nigdy nie zawodzi.

Pan Bóg daje nam pociechę w SWOIM SŁOWIE, także w kwestii cierpliwości. Znajdujemy ją w Liście do Rzymian 15,4-5: „Cokolwiek bowiem przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism nadzieję mieli. A Bóg, który jest źródłem cierpliwości i pociechy, niech sprawi, abyście byli jednomyślni między sobą na wzór Jezusa Chrystusa. Czytanie i przyjmowanie do swojego życia słów zachęty z Biblii jest także źródłem naszej wytrwałości. Wytrwałość i cierpliwość, to dzisiaj niełatwe życiowe cechy. Żyjemy w czasach, kiedy dominuje zasada "natychmiast". Pan Bóg jest cierpliwy dla grzeszników, ale też uczy i wymaga cierpliwości od SWOICH dzieci. Szkoła cierpliwości może być bardzo uciążliwa. Tak, jak w przypadku 40 lat Izraela na pustyni. Jeśli chcemy zwycięsko przejść swoją ''osobistą pustynię'', to musimy wierzyć w Boże obietnice dla naszego życia oraz nie trwać w buncie i niecierpliwości. Jeśli nie przejdziemy pomyślnie lekcji wytrwałości i cierpliwości w spełnieniu się Bożych obietnic, to będziemy te lekcje powtarzać aż do skutku. Oczywiście dobrego skutku z Bożego punktu widzenia, a nie tylko naszych oczekiwań. W całej Biblii znajdujemy wyraźną zachętę do wytrwałości i cierpliwości, jednak uwarunkowana jest ona naszą pokorą. Na zakończenie i już bez komentarza, dwa z wielu wersetów z BOŻEGO SŁOWA, które potwierdzają tę tezę. Pierwszy z Listu Jakuba 4,6: „Owszem, większą jeszcze okazuje łaskę, gdyż mówi: Bóg się pysznym przeciwstawia, a pokornym łaskę daje”. I drugi z 1. Listu Piotra 5,5: „Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje”.

Bogdan Podlecki

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz